Onderwerpen en methoden:

• Deelnemers:Een totaal van158 gezonde mannen en vrouwen in de leeftijd tussen20 en 59 jaarwerden gerekruteerd. Vrijwilligers met een acute of chronische medische geschiedenis, degenen die meer consumeerden danDagelijks 500 ml koffie, thee, frisdrank en alcoholische dranken, degenen diedronk meer dan twee dagen per week alcoholische dranken, degenen die in het verleden regelmatig antioxidantsupplementen hadden gebruiktdrie maanden, rokers, mensen met inspannende bewegingsgewoonten, en degenen die niet voldeden aan de dagelijkse consumptienorm van 500 - 2500 ml gezuiverd water werden uitgesloten. Uiteindelijk werden 41 in aanmerking komende deelnemers willekeurig toegewezen aan de waterstofwatergroep (n = 22) en de normale watergroep (n = 19). Tijdens het onderzoeksproces vielen er echter 2 deelnemers uit de waterstofwatergroep en 1 uit de normale watergroep. Uiteindelijk,20deelnemers aan de waterstofwatergroep en18in de normale watergroep voltooide de interventieproef van 4 weken.
• Interventiemethoden:De waterstofwatergroep verbruikte1,5 liter waterstofrijk water(met een waterstofconcentratie van 0,753 ± 0,012 mg/l) per dag, terwijl de normale watergroep een gelijke hoeveelheid normaal water dronk. Deelnemers moesten het water in een fles van 500 ml binnen een uur na opening opdrinken. Naast koffie, thee, frisdranken en alcoholische dranken was geen ander extra water toegestaan ​​en werd de totale consumptie van deze extra dranken beperkt tot niet meer dan 500 ml per dag.

• Antioxidantcapaciteit en oxidatieve schade: Na vier weken leidde zowel het drinken van normaal water als waterstofrijk water tot een toename van het biologische antioxidantpotentieel (BAP) in serum. In de totale populatie was er geen significant verschil tussen de waterstofwatergroep en de normale watergroep in termen van BAP. Voor deelnemers ouder dan 30 jaar resulteerde het drinken van waterstofwater echter in een significante toename van de BAP (p = 0,028). In de jongere groep (< 30 jaar oud) werd geen significante impact van waterstofwater op BAP waargenomen (p = 0,534).
• Apoptose van mononucleaire cellen uit perifeer bloed (PBMC's) en profiel van bloedimmuuncelpopulaties:Bij aanvang was er geen significant verschil in de frequentie van apoptotische cellen in het bloed tussen de twee groepen. Na de proefperiode van vier weken was het aandeel apoptotische PBMC's in de waterstofwatergroep, vergeleken met de normale watergroep, echter aanzienlijk lager (p = 0,036). Bovendien werd door middel van flowcytometrieanalyse gevonden dat de frequentie van CD14+-cellen in de waterstofwatergroep afnam.
• Transcriptoomanalyse:RNA-sequentieanalyse van PBMC's gaf aan dat er significante verschillen waren tussen het transcriptoom van de waterstofwatergroep en dat van de normale watergroep. Met name werden de transcriptionele netwerken gerelateerd aan de ontstekingsreactie en de NF-KB-signaleringsroute in de waterstofwatergroep aanzienlijk gedownreguleerd.